ما کی هستیم ۱۹
دفاع کننده گان حقیقت ایمان خود
پطرس رسول یکی از دوازده شاگرد عیسای مسیح در نامه ای که به نظر میرسد در اواخر عمر خود برای ایمانداران مسیحی که بدلیل آزار و شکنجه موجود در آن زمان در سراسر روم پخش شده بودند اینگونه مینویسد:« بلکه خداوند مسیح را در دل خود تقدیس نمایید و پیوسته مستعد باشید تا هر که سبب امیدی را که دارید از شما بپرسد او را جواب دهید لیکن با حلم و ترس.» ( اول پطرس ۳ : ۱۵ ) جالب اینجاست که این جمله، همانطور که از ابتدای آن آشکار است که با « بلکه » بیان شده، ادامه جمله ایست که پطرس نوشته است« و اگر برای نیکویی غیور هستید کیست که به شما ضرری برساند. بلکه هر گاه برای عدالت زحمت کشیدید خوشابحال شما، پس از خوف ایشان ترسان و مضطرب مشوید.» سپس جمله بالایی را بیان کرده است.
تاریخ کلیسا با توجه به آن اسنادی که به دست ما رسیده و در طول تاریخ حفظ گشته است نشان داده و ثابت کرده که همواره در سه جبهه ایستاده و نبرد کرده است و این چند آیه به خوبی هر سه مورد را به ما نشان داده است:
۱-جبهه جسم: پطرس میگوید:« برای نیکویی غیور هستید» بعد میگوید « مسیح را در دل خود تقدیس کنید.» هر دو از رشد درونی و تقدس ایمان مسیح سخن میگویند. جایی که ایمانداران مسیحی دایما بر ضد وسوسه ها و شرارتهای جسم و خواهش آن که دایما با طبیعت تازه آنها در مسیح در نبرد بود میجنگند تا خود را از اسارت آن آزاد کرده و در تقدس و پاکی داده شده به آنها در مسیح بواسطه روح القدس خدا و با تایید و راستی کلام زنده خدا بسر ببرند.
۲- جبهه آزار و شکنجه دشمنان: پطرس میگوید:« هر گاه برای عدالت زحمت کشیدید. »جایی که ایمانداران مسیحی به استاد و نجات دهنده خود نگاه میکردند که چگونه بخاطر موعظه عدالت خدا ازار دید. برای آنها ازار و شکنجه دید و بر صلیب مرد تا اطاعت خود را به اراده پدر آسمانی خود ثابت کند و اکنون آنها باید برای ایمان به او تمامی دردها و رنجها و شکنجه های ایمان خود را تحمل کنند تا اینگونه اطاعت خود را به نجات دهنده خود ثابت کنند.
۳-جبهه دفاع از حقیقت ایمان: پطرس میگوید:« تا هر که سبب امیدی را که دارید از شما بپرسد او را جواب دهید لیکن با حلم و ترس.» عبارت « جواب دهید » در نوشته اصلی یونانی خود همان آپولوجیا است که به معنای : دفاع کردن است. دفاع کردن با مجموعه ای از گفتگوهای ایمانی با دلیل و استناد و منطق.
دفاع از « سبب امید.» این سبب امید چیزی نیست جز ایمان مسیحی ما که بر اساس ایمان به عیسای مسیح خداوند شکل گرفته به تایید کلام مقدس خدا. این دفاع ایمان یک دفاع مقدس است. چون از ایمانی مقدس دفاع میشود. چون به خدایی قدوس ایمان آورده ایم که ما را پیش از بنیاد عالم در عیسای مسیح برگزید.
متاسفانه به نظر میرسد که امروزه در بین ایرانیان مسیحی در ایران یا خارج از ایران این دفاع کردن از ایمان یا اصلا انجام نمیشود یا اینکه به درستی انجام نمیشود. اجازه بدهید به هر دو حالت آن نگاه کنیم:
الف-دفاع از ایمان انجام نمیشود به دلیل اینکه:
۱-شخص به اندازه کافی از ایمان مسیحی خود بر اساس کتابمقدس نمیداند.
میگوییم به اندازه کافی از ایمان مسیحی خودش نمیداند چون کتابمقدس خودش را نمیداند. کتابمقدس را باز میکند و فقط بخشی از آن را برای تنوع میخواند و کوتاه مدت و موقتی نه متوالی و منظم و پیگیر و با دعا و درخواست روح القدس برای مکشوف کردن اسرار آن برای او.
۲-شخص گمان میکند با دفاع کردن از ایمان خود باور دیگران را قضاوت میکند.
بارها ما شنیده ایم که ایمانداران مسیحی گمان میکنند با دفاع کردن از ایمان خود در یک گفتگو و جمع در حقیقت ایمان و باور دیگران را داوری و قضاوت کرده اند. این سراپا برداشتی نادرست از تعلیم کتابمقدس است. مبحث داوری کردن و قضاوت کردن دیگران هیچ ربطی به دفاع کردن از ایمان مسیحی ما ندارد که خود به خودی خود چگونگی و نحوه آن جای بحث و گفتگو دارد.
۳-شخص از عواقب دفاع از ایمان خود میهراسد.
میخواهیم نسبت به این مورد حساس باشیم و نگوییم بله نباید هراسید و باید شجاعانه از ایمان خود دفاع کرد. کشورهایی هستند که برای چنین دفاعی از ایمان مسیحی، شما و خانواده و زندگی شما را به آتش میکشند اگر شما را به زندان نیاندازند و از بین نبرند که چه بسا شهیدان ایمان مسیحی در تمام دنیا از چین تا ایران و ترکیه تا کشورهای خاورمیانه و افریقا درستی این حقیقت را بیان کرده اند.
وقتی میگوییم نباید هراسی از دفاع از ایمان را داشت منظور ما حس ترسیدن از دفاع ایمان حتی جایی که هیچ ترسی برای دفاع از ایمان نیست میباشد. حس اینکه چه چیزی پیش خواهد آمد اگر از ایمان مسیحی خود دفاع کنم گاها باعث میشود تا عزیزان مسیحی سکوت را اختیار کنند. این ترس را شیطان به ما میدهد و نه خدا.
ب-دفاع از ایمان به درستی انجام نمیشود. به دلیل اینکه:
۱-شخص قصد میکند با اعمال و قدرت انسانی از قبیل توهین کردن به باور شخص مقابل و پرخاش کردن و فریاد زدن از باور مسیحی خود دفاع کند.
نگاه کنید به پطرس که چه چیزی به ما میگوید: دفاع کردن ما باید « با حلم و ترس » باشد. اسم «حلم » یا فروتنی بارها در عهد جدید بیان شده است. در دوم قرنتیان پولس رسول میگوید « به حلم و رافت مسیح ».( دوم قرنتیان ۱۰ : ۱ ) در غلاطیان میگوید « حلم » میوه روح القدس است.( ۵ : ۲۳ ) در افسسیان ۴ : ۲ میگوید « با کمال فروتنی و تواضع و حلم متحمل یکدیگر در محبت باشید.» سپس میگوید « ترس.» عبارت یونانی این اسم همان ترس مقدس است. احترام مقدس. پس چون ایستاده ایم برای دفاع ایمان خود، آن را با حلم و فروتنی به شخص مقابل و با ترس مقدس به عیسای مسیح انجام میدهیم.
۲-شخص از باور خود دفاع میکند نه از ایمان خود.
پطرس میگوید « تا هر که سبب امیدی که دارید از شما بپرسد او را جواب دهید لیکن با حلم و ترس.» ما گاها از باور و عقاید مخلوط خودمان که در آن عیسای مسیح و کتابمقدس هم هست دفاع میکنیم نه از آن « سبب امیدی » که داریم. باورهای انسانی و شخصی ما باید مملو از باور مسیحی ما باشد و اگر نه هنوز تولد تازه در مسیح را بدست نیاورده ایم. ما از باور شخص خودم از نوع و نحوه دیدگاه و برداشت خودم دفاع نمیکنم بلکه از سبب امیدی که دارم. سبب امید ما چیست؟ امید ما به عیسای مسیح خداوند است نه خودمان. امید ما به زندگی ابدی در مسیح است. امید ما برای دیدن روی مسیح هر چند او را هرگز ندیده ایم است. امید ما به دریافت پاداش از خداوند و ارباب خودمان به رغم دست نیافتن به وعده ها بر روی زمین است.
۳-شخص از حرف خود دفاع میکند نه از اعمال خود.
مجددا دقت کنید به آنچه پطرس میگوید « سبب امیدی که دارید.» عزیزان امید دیدنی نیست که شما از آن دفاع کنید. شما امید را زندگی میکنید. شما مدام تکرار نمیکنید : امید امید امید! شما امید به مسیح را زندگی میکنید. اما قبل از اینکه امید به مسیح را زندگی کنید شما امید به مسیح را میبایست باور کرده باشید. و قبل از اینکه باور کرده باشید باید دانسته باشید و شما نخواهید دانست اگر کلام زنده خدا را نخوانید که از این امید زنده مسیح سخن میگوید. که میگوید خود مسیح امید ماست که تمام انبیاء اسراییل از چنین امیدی و آمدن او سخن گفته و پیشگویی کرده بودند. چون به چنین امیدی شما چنگ زدید شما او را زندگی میکنید و تمام او و رفتار و شخصیت و اوامر و فرامین او در زندگی شما خودش را بروز میدهد. آنگاه چون مردم بیرون این تغییر را این زندگی نوین را در شما و فرزندان شما و همسر شما و روابط شما با دنیای بیرون میبینند از شمایی که اینگونه با گذشته بی امید و ناامید خود فرق کرده اید: سبب آن را میپرسند. و چون سبب را پرسیدند درست در این زمان است که با هدایت روح القدس در فروتنی و ترس مقدس از ایمان خود دفاع میکنید و سبب امید خود را بیان میکنید.
ما کی هستیم؟
ما دفاع کننده گان از ایمان خود به عیسای مسیح هستیم. پیروان خدایی زنده و حقیقی هستیم که باور به او تمام زندگی ما را دگرگون کرده است. این خدای قدوس در نجاتی که در فرزند یگانه خود ما را از تاریکی به نور فرزند خود در آورده است میخواهد که از این دگرگونی و از این تبدیل خود در دنیای بیرون دفاع کنیم. ما در ایمان مسیحی خود با درایت و دانش لازم از کتابمقدس نه تنها زندگی میکنیم و در آن روزانه رشد میکنیم بلکه اگر هر کس دلیل این شیوه زندگی ما و تغییر ما را بپرسد، سکوت نمیکنیم، سفسطه نمیکنیم، مغلطه نمیکنیم، توهین نمیکنیم بلکه با فروتنی به شخص مقابل در حضور خدای قدوس با ترس مقدس از ایمان خود دفاع میکنیم.
نویسنده: ح.گ