ما کی هستیم؟( ۱۸ )
غیوران انجیل مسیح
غیرت ما به انجیل باید تماما با غیرت مذهبیون و هواداران شریعت که غیرتی متعصب و ویرانگر است متفاوت باشد و هست. آنها هرگز پیام آیین خود را درک نکردند، اما از آن دفاع کردند! هرگز به سوالات خود پاسخ ندادند، اما از شما سوال کردند! کتاب خود را هرگز نخواندند، اما از سوزانده شدن آن دنیا را به آشوب کشیدند! بیش از ششصد قانون شریعت خود را هرگز نتوانستند کامل اجرا کنند، اما فیض رایگان خدا را برای نجات رد کردند و خداوند صلح را مصلوب ساختند! و همین افراد امروز شما را تمسخر میکنند، خداوندتان را کفر میگویند و ایمانتان را پوچ میدانند.
غیرت مسیحی به انجیل مسیح باید از روی دانش روح و حکمت آسمانی به درک انجیل مسیح در طول و عرض و پهنا و درازای آن باشد نه فقط خرافه؛
پولس رسول در باره غیرت کور یهودیان به باور خود چنین شهادت میدهد: زیرا به جهت ایشان شهادت میدهم که برای خدا غیرت دارند لکن نه از روی معرفت." ( رومیان ۱۰: ۲ ) یعنی نه از روی شناخت. نه از روی شناخت از حقیقت کلام زنده خدا و شخصیت و وعده های خدا.
چطوری میتوانیم به انجیل غیرت داشته باشیم؟ برای اینکه بخواهیم به انجیل مسیح غیرت داشته باشیم ابتدا باید از آن عار نداشته باشیم و آن را با شهامت تمام آن را پذیرفته، بر اساس آن قدم برداشته تا بتوانیم آن را با شجاعت بشارت بدهیم. آیا در انجیل نجات بخش مسیح هیچ شرمساری وجود دارد که یک مسیحی نباید با سینه ایی فراخ از آن دفاع کند؟ پولس رسول تقریبا دو هزار سال پیش در نامۀ خود به ایمانداران کلیسای روم مینویسد:" از انجیل مسیح عار ندارم." ( رومیان ۱: ۱۶ ) وقتی او این نامه را به کلیسا روم مینوشت، در حال رفتن به اورشلیم پس از خدمت سه ساله خود در افسس بود. و تاکنون بارها و بارها مورد حمله دشمنان انجیل از یهود و غیریهود قرار گرفته بود. در شرح حال خدمت خود به ایمانداران قرنتس نمایی کلی از غیرت ایمان و خدمت مسیحی خود به آنها میدهد. میگوید” ۴ بلکه در هر امری خود را ثابت میکنیم که خدام خدا هستیم: در صبر بسیار، در زحمات، در حاجات، در تنگیها، ۵ در تازیانه‌‌‌ها، در زندانها، در فتنه‌‌‌ها، در محنتها، در بی خوابیها، در گرسنگیها، ۶ در طهارت، در معرفت، در حلم، در مهربانی، در روح‌القدس، در محبت بیریا، ۷ در کلام حق، در قوت خدا با اسلحه عدالت بر طرف راست و چپ، ۸ به عزت و ذلت، و بد نامی و نیکنامی؛ چون گمراه کنندگان و اینک راستگو هستیم؛ ۹ چون مجهول و اینک معروف؛ چون در حالت موت و اینک زنده هستیم؛ چون سیاست کرده شده، اما مقتول نی؛ ۱۰ چون محزون، ولی دائماً شادمان؛ چون فقیر و اینک بسیاری را دولتمند می‌سازیم؛ چون بی چیز، اما مالک همه چیز.“ ( دوم قرنتیان ۶ : ۴- ۱۰ )
و شگفت انگیز و پرجلال این است که وقتی که همین شخص به زندان روم افتاد و به آخرین روزهای زندگی خود بر روی زمین نزدیک میشد و صدای پوتینهای مرگ را میشنوید که برای بردن او میایند؛ مجددا همین جمله را اینبار به شاگرد جوان و عزیز خود تیموتائوس تکرار میکند و نه تنها از شاگرد خود میخواهد که نسبت به انجیل عیسای مسیح همین باور را داشته باشد که:" از شهادت خداوند ما عار مدار" ( دوم تیموتی ۱: ۸ ) بلکه خود او نیز یکبار دیگر تکرار میکند:" و از این جهت این زحمات را میکشم بلکه عار ندارم چون میدانم به که ایمان آوردم ." ( دوم تیموتی ۱: ۱۲ ) دنیای امروز به همان اندازه نسبت به پیام انجیل عیسای مسیح، حساس است و آن را بی ربط و پوچ و تهی میداند که دنیای پولس رسول در آن زمان. امروز عصر صنعت و تکنولوژی و قوت اقتدار مغز آدمیست، دیروز عصر خدایان و فلسفه و ماورالطبیعه. در هر دو زمان: چه دیروز و چه امروز، خبر انجیل عیسای مسیح، بنظر میرسد که به دور از باور و درک آدمی است.
حقیقتا، پولس رسول نه تنها هیچ از انجیل مسیح عار نداشت بلکه با تمام غیرت و دلیری در آن زندگی میکرد از آن دفاع میکرد و به آن بشارت میداد. او همچنین عین همین نقطه نظر را به شاگردش میگوید که هرگز عار نداشته باشد. پولس چه دلایلی برای اثبات این حقیقت خود بیان میکند؟ او میگوید: انجیل مسیح، قوت خداست. قوت، نیرو. ببینیم پولس این نیرو و قوت را چگونه میبیند. او در رسالۀ اول قرنتیان میگوید:" زیرا ذکر صلیب برای هالکان حماقت است لکن نزد ما که ناجیان هستیم قوت خداست." ( اول قرنتیان ۱: ۱۸ ) و در دوم قرنتیان این قدرت را بسط میدهد و میگوید:" لیکن این خزینه را در ظروف خاکی داریم تا برتری قوت از آن خدا باشد نه از جانب ما. در هر چیز زحمت کشیده ولی در شکنجه نیستیم. متحیر ولی مایوس نی. تعاقب کرده شده لیکن نه متروک. افکنده شده ولی هلاک شده نی." ( دوم قرنتیان ۴: ۷- ۹ ) پولس چگونه میتوانست اینچنین به رغم تمام این رنجها استوار بایستد و زحمت را ببیند، متحیر شود، مورد تعاقب قرار گیرد، افکنده شود؛ اما باز بایستد و نام مسیح را در هر شهر و هر روستا و هر معبدی بشارت دهد؟ زیرا نه قوت انسانی بلکه قوت خدا با او بود، و این قوت خدا در پیام انجیل مسیح نهفته است. پس اگر چنین قوتی با چنین توان و نیرومندی در انجیل مسیح وجود دارد چرا شخص مسیحی باید از آن با غیرت دفاع نکند؟
آیا میخواهید بدانید چنین غیرتی در شما هست؟ کافیست در سه مورد خود را بیازمایید:
۱- ایا نسبت به خدا و فرامین او و مقام و شکوهمندی او غیرت دارید، آن غیرتی که آتش آن دل و جگر شما را میسوزاند وقتی که ساحت مقدس او و نام مقدس او و قدوسیت او در خانه و کار و بیرون لکه دار و بی حرمت میگردد؟ ( مزمور ۶۹: ۹ میگوید ” ۹ زیرا غیرت خانة تو مرا خورده است و ملامت‌های ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده. “ )
۲- آیا نسبت به آنانی که به کلام خداوند بی اعتنا هستند و آن را فراموش کرده و آن را اهمیتی نمیدهند، غیرت و حرارت نشان میدهید؛ تا به آنان با زیستن مسیحی و اعمال مسیحی خود خلاف این را ثابت کرده و آنان را مشتاق به کلام خدا سازید؟( مزمور ۱۱۹: ۱۳۹ میگوید ” غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تو را فراموش کرده‌اند.“ )
۳- عشق و علاقۀ اولیه همواره با غیرت و حرارت همراه است؛ آیا محبت اولیۀ مسیح هنوز در قلب شما شعله ور است؟( در مکاشفه ۲: ۴-۵ میخوانیم ” ۴ لکن بحثی بر تو دارم که محبت نخستین خود را ترک کرده‌ای. ۵ پس بخاطر آر که از کجا افتاده‌ای و توبه کن و اعمال نخست را بعمل آور والا بزودی نزد تو می‌آیم و چراغدانت را از مکانش نقل می‌کنم اگر توبه نکنی. “ )
ما کی هستیم؟
ما غیوران به محبت مسیح هستیم. محبتی که در پیام انجیل او آشکارا برای ما بیان شده است. هر چند مسیح را ندیدیم، اما با ایمان چون این محبت مسیح را دریافت کرده و فیض او را قبول میکنیم، چنان محبتی در ما شعله میکشد که گویی شانه به شانۀ او در کنار دریاچۀ جلیل قدم میزنیم. این محبت او به ما و این عدم لیاقت و شایستگی ما برای دریافت چنین محبتی چنان والا و ارزشمند و آسمانی است که در ما غیرتی سوزنده ایجاد میکند که این محبت و این پیام نجات بخش را هرگز فراموش نکرده و همواره مانند سفیران و سربازان مطیع و آزموده گوش به اجرای فرمان پادشاه هستیم؛ زیرا غیرت پیام محبت و فیض او همواره در ما شعله ور است.
نوشته: حسین گل هاشم