ما کی هستیم ( ۱۴ )
ما کاهنان خدا هستیم و عیسای مسیح کاهن اعظم ماست.
کلمۀ " کاهن " برای ما فارسی زبانان زیاد آشنا نیست.اما ما همین عبارت را به شیوه ای دیگر در لغات خود استفاده می کنیم.مانند " ریش سفید " یا " مرد خدا " یا " رهبر پرستش خدایان " .هر چند ما در لغت نامۀ فارسی و در گفتگوی روزانۀ خودمان و یا در ادبیات خودمان آنچنان موارد استفاده از این عبارت نداریم ،اما جالب است که بدانید این عبارت و موارد وابسته به آن از قبیل " کهانت " ، " کاهنین " ،
" کاهن اعظم " ، " کاهن خدا " مجموعا شاید بیش از ۸۰۰ بار در طول کتابمقدس از آن استفاده شده است!اهمیت عبارت و درک مقام " کاهن " در طول کتابمقدس شگفت انگیز است.شما این عبارت را در تمام طول 66 نوشتۀ کتابمقدس از نوشتۀ موسی " پیدایش " تا نوشتۀ یوحنا شاگرد مسیح " مکاشفه " به فراوانی خواهید یافت.
اولا باید بدانیم که کاهن یعنی چه و به که می گویند؟
لغت نامۀ عمید می نویسد:" مرد روحانی در نزد مصریان قدیم و یهود و نصاری " لغت نامۀ انگلیسی به فارسی آریانپور عبارت " کاهن " یا " priest " را برابر دانسته با " مجتهد ، روحانی ".
پس کلمۀ کاهن یک صفت است.صفتی که وصف کنندۀ انسان مخاطب است: زن روحانی ، مرد روحانی ، مرد مجتهد و ...
این مقام در طول تاریخ بشری در سراسر زمین بین تمامی قبایل و تمدن ها وجود داشته است.از جمله مصریان ( پیدایش ۴۷ : ۲۲ ) در بین قبایل سرزمین کنعان ( خروج ۲ : ۱۶ و اول سموئیل ۶ : ۲ ) و در بین یونانی ها ( نامۀ اعمال ۱۴ : ۱۳ ) .
در تمامی این تمدن ها و فرهنگ ها مقام کاهن بسیار مهم و حائز اهمیت بوده است.اغراق نمی گویم اگر بنویسم مقام آنها گاهاً بالاتر از خود پادشاه بود!نفوذ آنان و نظرات آنها تعیین کننده و حضور آنها در اطراف پادشاه تایید و تکریم مردم را به پادشاه به همراه داشت.زیرا کاهنان در مقام افرادی بودند که با خدا رابطه داشتند.بودن آنها در اطراف پادشاه همین مقام و تایید را به پادشاه در نگاه مردم می داد.خدا با پادشاه است و از او حمایت می کند!!
کاهنین از هر حیث با دیگر مردم فرق داشتند.لباس آنان مخصوص بود.محل زندگی آنان مخصوص و مقام آنان نیز همانطور که نوشتم.آنها همواره مورد احترام و تکریم مردم بودند.
این مقام برای اولین بار در کتابمقدس به برادر موسی ،هارون و پسرانش داده شد.تا آنان رهبران روحانی برای هدایت قوم به پرستش خدای زنده باشند.شیوه و چگونگی آن را شما می توانید به تفصیل در نوشتجات موسی ، نامۀ خروج فصل های ۲۸ و ۲۹ و نوشتۀ دیگر موسی ، لاویان فصل های ۸ و ۹ بخوانید.
پس از آن مقام کهانت فقط به قوم لاویان داده شد یعنی کاهنان می بایست از نسل قبیلۀ لاوی (پسر سوم یعقوب از همسرش " لیه " ) می بودند تا بتوانند شایستگی خدمت و رهبری روحانی قوم را بعهده بگیرند. همانطور که هارون و موسی خود از همان قبیله بودند.
در زمان عیسای مسیح این کاهنان همین امر را دنبال می کردند و شما می خوانید که در زمان مسیح
" کاهن اعظم " - کسی که بر دیگر کاهنان رهبری می کرد – حنا و قیافا بودند.( یوحنا ۱۸ : ۱۲-۱۴ ) در واقع همین کاهن اعظم و کاهنان و رهبران دینی یهود در آن زمان بودند که رای به مصلوب کردن مسیح دادند.
عیسای مسیح جایی فرمود که :" فکر نکنید که من آمده ام تا تورات و نوشته های پیامبران را منسوخ نمایم.نیامده ام تا منسوخ کنم بلکه تا به کمال برسانم." ( متی ۵ : ۱۷ ) این " به کمال رساندن " در روز قیام مسیح از مرگ تماما تکمیل شد.او براستی تمامی معنا و مفهوم شریعت یهود را تکمیل نمود و به آن چهره ای شایسته و آسمانی داد،یعنی همان ارزش حقیقی ای که داشتند و به آن دلیل از طرف خدا به انسان داده شده بود.او مقام انسان گناهکار را از صفر به بینهایت و از خاک تا به خورشید بالا برد.او انسان را از خاک تاریکی و ترس و ناامیدی ( ثمرات گناه ) به مرغزاری از تقدس ،اعتماد و سربلندی بالا برد.او انسان را به همان جایی ارتقاء داد که خدا انسان را در روز اول " بصورت و موافق خود ساخته بود." ( پیدایش ۱ : ۲۶ )
از جمله مواردی که او از آئین یهود تکمیل نمود این بود که مقام کاهن را از افراد قبیلۀ خاصی گرفت و آن مقام و تمامی معنا و انگیزۀ آن را به تمامی ایمانداران به خودش داد.او با قربانی شدن بر صلیب و پرداخت جریمۀ گناهان انسان توانست طرح الهی خدا را که دقیقا همین بود ،یعنی رساندن مقام انسان به مقام کهانت و قرابت نزدیک با خدای زنده ، در پرستش دائمی او بودن ،او را خدمت کردن ،دیگران را بخاطر او خدمت کردن؛از او شنیدن با او نشستن و برخاستن و فکر کردن و در حضور مقدس او بودن.یعنی همان کاری که کاهنان معبد زمینی با تشریفات و مراسم خاصی انجام می دادند ،اما در قلب آنان و قلب دیگران هیچ تاثیری نمی گذاشتند.
این مقام کهانت مقدسین مسیحی به منزله غرور و جدا شدن آنها از مردم اطراف و خود را مجزا و منحصربفرد دانستن نیست بلکه در بین مردم و با مردم و از مردم و برای مردم زیستن و آنها را با دانستن از مقام کهانت خود در مسیح به نزد عیسای مسیح آوردن، از آنها در باره گناه و توبه از گناهان و ایمان آوردن به خداوندی مسیح صحبت کردن، شفقت و رحمت و فیض نشان دادن و همدردی کردن با رنجها و دردهای آنهاست. پولس رسول این را اینگونه شرح داده است:« تا خادم عیسی مسیح شوم برای امتها و کهانت انجیل خدا را بجا آورم تا هدیه امتها مقبول افتد مقدس شده به روح القدس.» ( رومیان ۱۵ : ۱۶ ) پولس رسول خدمت خود به انجیل برای امتها را خدمت کهانت انجیل نامیده است. و این خدمت برای من و شماست.
زمانی که پطرس رسول شاگرد مسیح در نامۀ خود نوشت :" و شما نیز مانند سنگ های زنده ای هستید که خانه ای روحانی از شما بنا می شود و در آن خانه شما بعنوان کاهنان مقدس ،قربانی روحانی را که در نظر خدا پسندیده است به مسیح عیسی بگذرانید " و یا در ادامۀ همین بخش می نویسد :" و اما شما نژادی برگزیده و کاهنانی هستید که به پادشاهی رسیده اید.شما ملتی مقدس و قوم خاص خدا هستید تا اعمال و صفات عالی خدایی که شما را از تاریکی به نور عجیب خود دعوت کرده است به همه اعلام نمائید." ( اول پطرس ۲ : ۵ و ۹ ) او در واقع تحقق وعدۀ خدا را از زبان اشعیاء نبی بازگو نموده بود:" و شما کاهنان خداوند نامیده خواهید شد."( اشعیاء نبی ۶۱ : ۶ ) این مقام تماما در عیسای مسیح برای ما ،ایمانداران به مسیح ذخیره شده و در انتظار تک تک ماست!تا به آن دست یابیم و در آن زندگی نماییم.یوحنا شاگرد مسیح در نامۀ مکاشفۀ خود می نویسد:" و ما را به سلطنت رسانید تا بعنوان کاهنانِ خدا یعنی پدر او را خدمت کنیم." ( مکاشفه ۱ : ۶ ) و فرشتگان نیز با یوحنا در این اعتراف همراه شده و سرائیدند که :" تو آنان را ( ایمانداران به مسیح ) به سلطنت رسانیدی تا بعنوان کاهنان ،خدای ما را خدمت کنند." ( مکاشفه ۵ : ۹-۱۰ )
همانطور که کاهنان زمینی در لباسی خاص پوشیده می شدند و اعمالی خاص انجام می دادند.ما نیز در مسیح به پوشاکی خاص پوشیده شده ایم.مزمور نویس این لباس را تقریبا ۷۰۰ سال قبل از آمدن عیسای مسیح دیده بود:" و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت ." (مزمور ۱۳۲ : ۱۶ ) و اشعیا در ادامۀ نامۀ خود که نوشته بود : شما کاهنان خداوند نامیده خواهید شد " می نویسد :"در خداوند شادی بسیار میکنم و جان من در خدای خود وجد می نماید زیرا که مرا به جامۀ نجات ملبس ساخته ،ردای عدالت را به من پوشانید." ( اشعیاء نبی ۶۱ : ۱۰ ) و پولس رسول جامۀ کاملتر یک کاهن در مسیح را در نامۀ افسسیان ۶ : ۱۰ تا ۲۰ دقیقا تشریح نموده است.
اما مراسم ما بعنوان کاهنان برگزیدۀ خدا در مسیح چیست؟ ما بعنوان کاهن خدا در مسیح همواره نگاهمان به کاهن اعظم ما یعنی عیسای مسیح است.عیسای مسیح زمانی به مقام این کهانت اعظم دست یافت که
" قبل از ما و از جانب ما وارد قدس الااقداس گردید و به رتبۀ کهانت بزرگ دست یافت " و نویسندۀ نامۀ عبرانیان ( فصل های ۴ تا ۱۰ ) این کاهن اعظم را چه زیبا وصف می نماید :
۱-- همدرد با ما در ضعف ها و ناتوانی ها.
۲- تسلیم ارادۀ الهی شدن بوسیلۀ تحمل درد و عذاب.
۳- سرچشمۀ نجات ابدی
۴- کاهنان انسانی می مردند و این امر مانع ادامۀ خدمت آنان می شد." اما عیسی همیشه کاهن است و جانشینی ندارد ،زیرا او تا به ابد زنده است و به این سبب او قادر است همۀ کسانی را که بوسیلۀ او به حضور خدا می آیند کاملا و برای همیشه نجات بخشد،زیرا او تا به ابد زنده است و برای آنان شفاعت می کند."
۵- " کاهنی پاک ،بی غرض ،بی آلایش ،دور از گناهکاران که به مقامی بالاتر از تمام آسمانها سرافراز گردید."
۶- او در دست راست حضرت اعلی نشسته است.
۷- آورنده و تایید کنندۀ پیمان تازۀ خدا با انسان.
۸- آورندۀ برکات آسمانی.
۹- پاک کنندۀ وجدان.
پس ما اگر کاهنی چنین عظیم روبروی خود داریم ،او که ما را تا به مقام کاهنی بالا برده است باید آنگونه زندگی نماییم که شایستۀ زیستن کاهن وار در حضور او باشیم ، یعنی مقدس و بدور از تمامی طبیعت نفسانی که ما را به گناه می کشاند.این لقب بلافاصله به شخص ایماندار به عیسای مسیح داده می شود ،اما مقام آن در روزانه زیستن در مسیح و در تعالیم او ، زیستن در هدایت روح مقدس خدا و انجام ارادۀ الهی خدا میسر است و بس.همانگونه که کاهنان زمینی روزانه در خدمت خدا بودند ،امروز ما نیز چون همان کاهنان اما نه زمینی بلکه روحانی ،باید روزانه در خدمت خدا باشیم.همانگونه که کاهنان زمینی تقدیس شده بودند تا به خدا خدمت کنند ،ما نیز در خون مسیح تقدیس شده ایم تا پاک زیسته و به او خدمت نماییم.آن کاهنان از حیات بعد از مرگ خود هرگز خبر نداشتند.اما ما می دانیم که بعد از مرگ تا به ابد با او در مقام کهانت خود خدا را پرستش خواهیم نمود و در جلال او شریک خواهیم شد.
پس ما اگر کاهنی چنین عظیم روبروی خود داریم ،که ما را تا این مقام والای روحانی ارتقاء داده است،بدون مراسم و آیین دینی که دیگر هیچ معنایی ندارد تا ما را به خدا برساند و یا حتی ما را به او نزدیک سازد پس بقول نویسندۀ عبرانیان
:" بیاید تا با دلیری به تخت فیض بخش خدا نزدیک شویم تا رحمت یافته و در وقت احتیاج از او فیض یابیم.» ( عبرانیان ۴ : ۱۶ )
اما هوشیار باشید که همانگونه که مقام کهانت از انسان زمینی بدلیل گناه از طرف خدا منسوخ می شد.همانطور که کتابمقدس برای ما می نویسد:" بسبب گناه انبیا و گناه کاهنانش که خون عادلان را در اندرونش ریختند ...خشم خداوند ایشان را پراکنده ساخته و ایشان را دیگر منظور نخواهد داشت .به کاهنان ایشان اعتنا نمی کند." ( مراثی ارمیاء نبی ۴ : ۱۳-۱۶ ) بدلیل زیستن در گناهی که یکبار ،آن هم برای همیشه ،کاهن اعظم ما با خون خود آن را پاک نموده و ما را نزد خدا رستگار نموده است ،سقوط ننموده و به مقام اول خود عدول ننمائیم.
ما کی هستیم؟
ما در ایمان خود به عیسای مسیح بواسطۀ خون او از تمامی گناهانمان پاک شده ایم و در او به مقام کهانت خدا رسیده ایم.بالاترین مقامی که شخص میتواند داشته باشد تا به ابد به خدا نزدیک باشد و در حضور او زندگی نماید. و در میان این دنیای تاریک زیسته و آنانی را که هنوز پیام فیض و رحمت و قدوسیت انجیل خداوندمان را نشنیده اند خدمت کنیم و برای انجیل مسیح در این دنیا کهانت کنیم و آنان را به نزد عیسای مسیح آورده تا قلب خود را به مسیح خداوند بدهند.
نوشتۀ حسن گل هاشم