چگونه دعا کنیم . بخش چهارم

چگونه دعا کنیم

(بخش چهارم)

متی ۶: ۱۰

... اراده‏ی تو چنان که در آسمان است، بر زمین نیز کرده شود.

وقتی عیسی مسیح چنین می­گوید که: "اراده‏ی تو که در آسمان است". به ما نشان می­دهد که اراده­ی خداوند مقدس و پاک است، به دور از مشورت­پذیری و مبرا از تاثیرپذیری از خلقت. اراده­ی خداوند کامل نیکو و پسندیده است. درخواست انجام اراده­ی خدا به معنی سرپردگی به مشیت الهی است و اشتیاق برای زندگی تحت آن اراده­ی پاک، هرچند زندگی برای ما گاهی دارای سختی و رنج می­گردد اما در نهایت آن­ها اراده­ی خداوند نیکویی وی را آشکار می­سازند. در واقع به خداوند می­گوییم: ای خداوند اراده‏ی تو بر حسب آن چه تو می­دانی و آن بهترین است همواره به انجام رسیده است، پس من در زندگی­ام مطیع تو و اراده‏ی پاکت هستم.

در این دعا عیسی مسیح از ما می­خواهد مشتاق انجام اراده‏ی خدا باشیم.

مزمور۴۰: ۸  در بجا آوردن اراده‏ی تو ای خدای من رغبت می‌دارم و شریعت تو در اندرون دل من است.

برای زندگی بر حسب اراده­ی خدا و سرسپردگی به اراده­ی قدوسش فقط یک راه وجود دارد و آن راه حفظ کلام مقدس خداوند در دل­هایمان است. دل که در کلام خدا به معنی مرکز وجود و تمامیت یک شخص است باید در گرو کلام خداوند باشد. در واقع دل به معنی عقل و اراده و احساسات است و ما باید با تمام دل کلام خدا را حفظ کنیم، یعنی با تمام وجود.

زندگی خارج از ارده­ی خداوند یعنی بت پرستی و خود محوری و محصول آن گناه، گناهان دیگر است. از این بابت کلام خداوند می­فرماید"  کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم." مزمور۱۱۹: ۱۱

وقتی در دعا از خدا اراده‏ی او را می­طلبیم، که در زندگی حقیقتاً مشتاق انجام اراده‏ی او و زندگی برای او باشیم. نمی­شود زندگی تحت کنترل خود داشته باشیم وآن چه در دل داریم به عمل برسانیم و در دعاهایمان از خداوند اراده‏ی او را بطلبیم! آیا خدا را فریب می­دهیم یا خودمان را. برای همین تکیه بر تکرار ورد گونه­ی دعای خداوندمان عیسی مسیح کاری بی فایده است. بسیاری این دعا را حفظ کرده­اند و تکرار می­کنند اما در زندگی فقط و فقط به یک چیز فکر می­کنند، نیازهای شخصیشان.

در واقع می­گویند: اراده­ی ما چنان که بر زمین است در آسمان نیز کرده شود.

کسی که مشتاق زندگی بر حسب اراده­ی خداوند است، یک چیز را به خوبی می­داند و آن این که اراده­ی خدا جنبه کلی دارد و برای جلال اوست. نه برای سرخوش و شاد شدن ما و یا منفعت رسیدن به یک شخص. پس شخص مطیع برای خداوند و اراده­ی او زندگی می­کند بدون چشم داشتن به براورده شده خواهش­های شخصی­اش. در اراده­ی خداوند که در شکل عام هدف جلال اوست، گاهی برکت هست و گاهی سختی، گاهی سلامتی است و گاهی رنج اما شخص مطیع با ایمانی سالم می­داند در نهایت جلال او گسترده خواهد شد، پس برایش سختی و فراق، تنهایی و بودن با عزیزان، سلامتی و دشواری زیاد تفاوتی ندارد.

زندگی بر حسب پادشاهی خدا نمونه‏ی یک مسیحی است که مشتاق اراده‏ی خداوند است،

هم چنان که عیسی مسیح می­گوید : لیکن اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که این همه برای شما مزید خواهد شد. متی ۶: ۳۳

شناخت و انجام اراده‏ی خدا یک موضوع مهم است.

افسسیان ۵: ۱۷  "از این جهت بی‌فهم مباشید، بلکه بفهمید که اراده‏ی خداوند چیست."

درک اراده­ی خدا امری ممکن است و زندگی بدون درک اراده­ی خداوند زندگی در بی فهمی است.

رومیان ۱۲: ۲  "لهذا ای برادران، شما را به رحمتهای خدا استدعا می‌کنم که بدنهای خود را قربانی زنده مقدس پسندیده خدا بگذرانید که عبادت معقول شما است. ۲ و همشکل این جهان مشوید بلکه به تازگی ذهن خود صورت خود را تبدیل دهید تا شما دریافت کنید که اراده نیکوی پسندیده کامل خدا چیست."

اما برای درک اراده­ی خداوند باید از فرمولی که کلام خداوند به ما می­بخشد پیروی کنیم. یعنی قربانی زنده بودن برای او. عبادت معقول و حقیقی، قربانی بودن برای خداوند است. برای او زندگی کردن، از آن او بودن. برای درک ارده­ی خداوند می­باید چون یک قربانی زنده، متفاوت از دنیایی که خواستار انجام اراده­ی خودش است و با تبدیلی که او در ما ایجاد کرده زندگی کنیم. در غیر این صورت درک ارده­ی خداوند محال است. با زندگی کردن بر اساس این الگو به یک موضوع مهم پی می­بریم و آن این که این نوع زندگی، یعنی سرسپردگی و زندگی برای او در تبدیلی که از اوست خود همان اراده­ی خداوند برای هر مسیحی حقیقی است.

عیسی مسیح نیز می­گوید فقط ادعای مسیحی بودن را نداشته باشیم و صرفاً در سخن لاف پیرو مسیح بودن را نزنیم، بلکه اراده و خواست خدا را به جا آوریم.

متی ۷: ۲۱ "نه هر که مرا، خداوند، خداوند، گوید داخل ملکوت آسمان گردد، بلکه آن که اراده‏ی پدر مرا که در آسمان است به جا آورد."

شخصی که اراده‏ی خدا برایش مهم است و در زندگی تلاش دارد با سرسپردگی اراده‏ی او را به انجام رساند دعاهایش متفاوت است در دعاها او به رشد پادشاهی خدا و انجام اراده‏ی خدا تمرکز دارد تا نیازهای دنیوی.

ترس­ها و مشکلات در زندگی چنین اشخاصی جایگاهی تعیین کننده و اساسی برای تبدیل شدن به موضوع دعا را ندارند، بلکه اشتیاق بر تقدس و شناخت خداوند موضوعات اساسی برای دعا در زندگی این افراد است.

عیسی مسیح بهترین نمونه برای ما است.

متی ۲۶: ۳۹ "پس قدری پیش رفته، به روی در افتاد و دعا کرده، گفت، ای پدر من، اگر ممکن باشد این پیاله از من بگذرد؛ لیکن نه به خواهش من، بلکه به اراده‏ی تو."

متی ۲۶: ۴۶ "و بار دیگر رفته، باز دعا نموده، گفت، ای پدر من، اگر ممکن نباشد که این پیاله بدون نوشیدن از من بگذرد، آنچه اراده‏ی تو است بشود."

این دعای مسیح در حالی انجام می­شود که او در تمام طول زندگی در حال انجام اراده خدا بود. او همیشه اعلام می­کرد که اراده‏ی پدر را به انجام می­رساند، حتی آن چه می­گفت، او اعلام می­داشت که از اراده‏ی خدای پدر می­گوید.

یوحنا ۵: ۳۰  "من از خود هیچ نمی‌توانم کرد بلکه چنان که شنیده‌ام داوری می‌کنم و داوری من عادل است زیرا که اراده‏ی خود را طالب نیستم بلکه اراده‏ی پدری که مرا فرستاده است. عیسی ادعای خود را ثابت می‌کند."

او گفت:" نه به خواهش من بلکه به اراده­ی تو."

ما چه می‌گوییم؟   نه به اراده‏ی تو بلکه به خواهش من!!!

خدا دعاهایی را که بر حسب اراده‏ی او است می­شنود. اما دعاهای خارج از اراده‏ی او به حضور خدا نمی‌­رسد.

یوحنا ۹: ۳۱ "و می‌دانیم که خدا دعای گناهکاران را نمی‌شنود؛ و لیکن اگر کسی خداپرست باشد و اراده‏ی او را به جا آرد، او را می‌شنود."

یعقوب ۴: ۳ "و سوال می‌کنید و نمی‌یابید، از اینرو که به نیّت بد سوال می‌کنید، تا در لذّات خود صرف نمایید."

اول یوحنا ۵: ۱۴ "و این است آن دلیری که نزد وی داریم که هرچه برحسب اراده‏ی او سوال نماییم، ما را می‌شنود."

شخصی که بر حسب اراده‏ی خداوند زندگی می­کند در دعاهایش همیشه یک چیز را می­داند، او همیشه جواب دعاهایش را از خدا دریافت کرده است. چون حتی اگر موضوعی را به دعا به حضور خدا برده، اما به گونه­ای که دوست داشته آن موضوع به انجام نرسیده بر این ایمان ایستاده که آن چه برای من بهترین است آنی است که خداوند به من داده است و حتی جواب نه خدا را بهترین می­داند چون هم چنان که نبی گفت: از کلام او آموخته که اراده‏ی تو برای من کامل نیکو و پسندیده است.

رومیان ۸: ۲۸ "ما می‌دانیم همه‌چیز برای خیریّت آنانی که خدا را دوست دارند و به حسب اراده‏ی او خوانده شده‌اند، با هم درکارند."

بعضی اما خود را با این موضوع گیج می‌کنند!!!

خدایا اراده‏ی تو برای من چیست؟

و جواب را هم نمی­دانند از کجا دریافت کنند؟

اما سوالات فراوان در این زمینه دارند...

اراده‏ی تو برای محل زندگیم؟ برای ازدواجم؟ برای تحصیلاتم؟ برای شغلم؟ برای بچه­ام برای نوه­ام...

عزیزان اراده‏ی خدا برای همه ما آشکار است، چرا خودمان را گیج می­کنیم.

اول قرنتیان ۱۰: ۳۱ "هرچه می‌کنید، خواه خوردن، خواه نوشیدن و یا هر کار دیگری که می‌کنید، همه را برای جلال خدا انجام دهید."

بهتر است به جای گریه و فریاد برای دریافت اراده­ی خدا (البته اکثر این افراد اراده خدا را مثل امری مرموز می‌دانند که باید برای آنها به طور اختصاصی مکشوف شود) به کلام خداوند دل سپرده و آن چه خداوند برای ما آشکار ساخته به جا آورده و زندگی کنیم.

اما اراده‏ی آشکار خدا برای زندگی من چیست؟

اول تسالونیکیان ۴: ۳ "زیرا که این است اراده‏ی خدا یعنی قدّوسیّت شما تا از زنا بپرهیزید."

"قدوسیت"

 اول تسالونیکیان ۵: ۱۷- ۱۸  "۱۷همیشه دعا کنید. ۱۸در هر امری شاکر باشید که این است اراده‏ی خدا در حقّ شما در مسیح عیسی."

"دعا و شکرگزاری".

اول پطرس ۲: ۱۵ "زیرا که همین است اراده‏ی خدا که به نیکوکاریِ خود، جهالت مردمان بی‌فهم را ساکت نمایید،."

"نیکوکاری"

 اول پطرس ۳: ۱۵- ۱۷  "۱۵امّا احترام مسیح در دلهای شما باشد و او را خداوند خود بدانید و اگر کسی علّت امید شما را می‌پرسد، همیشه آماده‌ی جواب باشید، ۱۶ البتّه با ملایمت و احترام. وجدان شما همیشه پاک باشد تا حتّی اگر به شما توهین شود، کسانی که از رفتار نیک مسیحایی شما بد می‌گویند، از گفته‏ی خود شرمنده گردند. ۱۷ زیرا اگر خواست خدا بر این است که شما زحمت ببینید، بهتر است که به‌خاطر نیکوکاری باشد، نه برای بدکاری."

خدا می­خواهد ما در زمان دعا این موارد را در زندگیمان و دعاهایمان اول قرار دهیم.

اول یوحنا ۲: ۱۷ "جهان و تمایلات دنیوی از بین خواهند رفت، امّا هرکه اراده‌ی خدا را به جا آورد، تا به ابد خواهد زیست."